Salar de Uyuni

In Tupiza gunde ik mezelf na zo’n zeven weken een privékamer in een hotel i.p.v. een gedeelde kamer. ‘s Middags had ik met Gijs, ook hem heb ik Buenos Aires al ontmoet, afgesproken en nog twee andere Nederlanders, Thijs en Geert. Met z’n vieren hebben we een tour geboekt naar Salar de Uyuni!

Dinsdagochtend om 07.30 uur werden we opgehaald door onze chauffeur Freddy. We moesten nog even wachten op onze gids Julia. Daarna zijn we met de Jeep de natuur ingegaan. Tijdens de rit kwamen we er al snel achter dat we met twee jeeps de tour gingen maken. Dus samen met nog twee Italianen en twee Fransen, hun namen durf ik niet te spellen, gingen we op pad. De eerste dag was lang, maar dj Freddy zorgde er wel voor dat we ons vermaakten tijdens de rit. We zaten zo’n twaalf uur in de auto en we stopten op een paar fantastische plekken. Zo maakten we een stop bij ruïnes die zijn gebouwd in de zestiende eeuw en hier waren ook mijnen, maar daar mochten we helaas niet in. Ook moesten we nog even stoppen om een lama in een auto te tillen, zodat ‘ie naar de slacht kon worden gebracht. ‘s Avonds bij het diner waren we alle acht moe, dus na het diner zijn we naar bed gegaan.

Om 06.30 uur ging de wekker weer voor ‘t ontbijt en reden we richting verschillende meren. Uiteindelijk stopten we bij Termas op 5000 meter hoogte. Hier mochten we gaan zwemmen in warm water wat vers uit de natuur komt. Al snel werd er een biertje opengetrokken en genoot iedereen van het uitzicht. Na de lunch zijn we naar geisers gereden. Heel mooi om te zien, maar schijnbaar ook gevaarlijk. Onze gids vertelde dat er een paar jaar geleden een Chinees een selfie wilde maken en in de geiser viel. Het water is namelijk 150 graden. Uiteindelijk stopten we bij Laguna Colorada waar ook onze slaapplaats was. In het meer zaten vele flamingo’s en het water had een mooie rode kleur, super mooi om te zien. Na aankomst bij onze slaapplaats werden de stoelen en tafels snel naar buiten gesleept, zodat we nog even konden genieten van de zon. Ook hier werden de blikken pils weer opengetrokken. ‘s Avonds stonden we met z’n achten buiten, want de sterrenhemel was zo mooi! Er is namelijk geen onnatuurlijk licht. Ook zagen we de Melkweg van begin tot ‘t eind, maar helaas heb ik die niet op de foto kunnen krijgen.

De derde dag reden we door de hoogste dessert van Zuid-Amerika: Desierto Siloli. Ook hier stopten we op verschillende plekken en kregen we uitleg van onze gids. Onze laatste slaapplaats van deze tour was aan de rand van de zoutvlaktes. Het hele hostel was van zout gemaakt: de tafels, stoelen, muren en bedden. Voor het avondeten stapten we nog even de auto in om te genieten van de zonsondergang en dat is de mooiste zonsondergang die ik ooit heb gezien! De bergen weerspiegelden in het water en er waren weinig wolken aan de lucht.

De laatste dag gingen we vroeg op pad voor de zonsopkomst en daarna reden we langzamerhand de zoutvlakte op, zo vet! De zoutvlakte is qua grootte drie keer Gelderland en je ziet zout tot aan de horizon. Daarna werden er mooie foto’s geschoten (zie Instagram). Uiteindelijk eindigde onze tocht in Uyuni. Met z’n achten sliepen we in hetzelfde hotel en we verlangden hier allemaal naar een warme douche. Na vier dagen waren we toch redelijk vies geworden door al dat zand. Helaas was er geen stroom en geen warm water door een storing. Allemaal een beetje chaggie zijn we richting het stadje gelopen om wat boodschappen te doen. Ik moest ook nog even langs de schoenmaker, want m’n bergschoenen hadden wat onderhoud nodig. Uiteindelijk heb ik zelf lijm, een borstel en schoenspray op de kop weten te tikken en m’n schoenen gemaakt. Rond 18.00 uur hadden we weer stroom en warm water en heb ik genoten van de douche en de WiFi. ‘s Avonds zijn we ter afsluiting met z’n allen uit eten geweest. Bij het eerste restaurant schrokken we van de prijzen. Voor een hoofdgerecht met een cola betaalde je ongeveer 110 Boliviaanse Peso’s (ongeveer 15 euro). Al snel stonden we op en liepen snel het restaurant uit. Uiteindelijk strandden we bij een lokaal tentje waar we voor 30 peso’s p.p. (4 euro) konden eten en drinken. Voor het eerst heb ik lamavlees op en dat was me toch een partijtje genieten! Schijnbaar is het ook goed voor je lichaam hoorden we al eerder van onze gids.

Vandaag zijn allemaal in de bus naar Potosi gestapt. Thijs en Geert zijn doorgegaan naar Sucre en ik ben met de rest op zoek gegaan naar een slaapplaats met warm water haha! Potosi is de hoogste stad van de wereld (zeggen ze hier).

Adios!

Tom