Dit stond niet op de planning

Afgelopen week verliep even anders dan verwacht. Ik zou nu eigenlijk in Ecuador moeten zitten, maar de blog post ik vanuit Panama. Dit land zou ik eigenlijk helemaal niet bezoeken tijdens mijn reis. Voor ik jullie meeneem hoe ik hier gestrand ben, nog even een terugblik op Mancora!

Wat een leuke week heb ik gehad in Mancora na het updaten van de vorige blog! Elke dag lag ik lekker op m’n strandbedje met m’n e-reader en leuk gezelschap (een groep Nederlanders). We begonnen de dag vaak met een limonade bij strandtent Wawa, dan gingen we ergens lunchen, terug op het strandbedje bestelden we corona’s en uiteraard waren de middagdutjes fantastisch! Tussendoor nam ik ook zo nu en dan een duik in de oceaan. De laatste dag waren de golfen ook mega hoog! Een perfecte dag voor een surfles. Als je hier een surfles neemt, kun je ook heel de dag gebruik maken van je surfboard. Terwijl de golfen écht heel hoog waren (aan het eind van de dag zagen we dat de straten blank stonden) ging ik opnieuw het water in om zelf proberen te surfen. De golfen waren zo hoog dat ik eerst met peddelen een paar keer achterover kieperde, maar uiteindelijk kwam ik op het punt waar alle surfers lagen en probeerde ik een paar keer een golf te pakken. Erg lastig! Na een paar pogingen merkte ik toch dat de golfen te wild voor mij waren en ging ik weer middagdutten op het strand. Echt vermoeiend zo’n week… Gedurende mijn tijd in Mancora ben ik samen met zo’n vijf andere Nederlanders een paar keer bij restaurant Chan Chan beland. Deze toko wordt gerund door een knullige Australiër, maar wel met veel humor! Hier hadden ze drie cocktails voor 25 soles (totaal ongeveer 2 euro per cocktail)! Soms zat er meer rum in de cocktail dan cola haha! Ook de laatste avond sloten we bij de Australische eigenaar af en kregen we nog een gratis drankje, want de eigenaar vond het erg leuk dat we er weer waren! Een mooie afsluiting van een fantastische week ik Mancora!

Terwijl ik in Mancora zat en de dag ervoor m’n vlucht naar Nederland had geboekt en nog een paar andere dingen had geregeld, werden er protesten in Ecuador aangekondigd. Dat betekende dat er veel wegen waren geblokkeerd en je nergens kon komen. Het verblijf in Mancora is dus met twee dagen verlengd om de reis goed voor te bereiden en daarna heb ik samen met twee anderen de bus naar de grens gepakt. Je moet en wil op een gegeven moment door en Buitenlandse Zaken had ook nog geen berichten gestuurd of een update van kleurcodering gehad en de bussen reden weer naar de grens, dus het zal wel goed zijn, toch? Na een busrit, die goed verliep, van negen uur kwam ik aan in Guayaguil. Het stond niet om de planning om hier naartoe te gaan, maar de weg naar Cuenca was volledig geblokkeerd door de protesten. Snel naar het hostel in Guayaguil, iets eten en nog even chillen. Bij het eettentje stond ook het nieuws aan: veel protesten in ‘t land en drie mensen doodgeschoten in Guayaguil… Van tevoren had ik uiteraard ook nog geen hostel geboekt, dus bij de twee Nederlanders met wie ik de grens was overgestoken sliep ik op twee dekens en twee matjes op de grond. Gelukkig had het hostel nog wel een extra deken voor mij. Het leek me namelijk niet verstandig om na het zien van het nieuws ‘s avonds op stap te gaan. En zoals altijd: Tom slaapt overal, dus prima geslapen op de grond. De dag erna gelijk in m’n eentje de bus in richting Montanita richting de Nederlanders die ik al vanaf het begin van m’n reis ken: Jelmer, Esmee, Erik en Ingrid. Van hen begreep ik dat er hier niks te merken is van de protesten en je lekker kan surfen. Aangezien de bussen niet rijden moest ik met een taxi naar Montanita. Iedereen hier, zelfs de toeristen, wisten dat de wegen in het zuiden waren afgesloten, dus je moest via het noorden naar Montanita. Ook van tevoren had ik aan m’n taxichauffeur gevraagd of er geen strikes waren en het was volgens hem allemaal geen probleem. Mijn taxichauffeur reed toch doodleuk via het zuiden en toen was er plots een protest, oftewel een (vredige) wegblokkade… De chauffeur kon me niet verder brengen en wilde ook dat ik het volle bedrag zou betalen (lekkere afzetterij). Nou, ik dacht het even niet. Dus op m’n slechtste Spaans even chaggie en boos geworden en nog tien dollar van de prijs af kunnen halen. Daarna ben ik lopend het protest gepasseerd en de bus ingestapt. Na een halfuur, weer een protest. Hetzelfde verhaal: lopend langs het protest en de volgende bus of taxi in. Dit heb ik in het totaal vier keer moeten doen op een stuk van zo’n 50 kilometer. Uiteindelijk belandde in in Montanita. Daarna ben ik met Erik en Ingrid gaan lunchen en ben ik weer naar het strand gegaan. ‘s Avonds ben ik samen met Erik, Ingrid, Esmee en Jelmer uit eten geweest. Ik had iedereen toch al minimaal zo’n drie weken niet gezien. Een dag later zijn we ‘s middags met z’n vijven wezen surfen. De golfen zijn hier wel even iets wilder dan in Mancora, dus balans houden op ‘t bord ging niet heel goed haha! ‘s Avonds hebben we met z’n vijven een borrel gedronken in het hostel van Esmee en Jelmer en even een kijkje in de kroeg genomen. De laatste dag hebben we nog gesurfd, dus niks van de protesten gemerkt verder. Maar ik wilde ook niet nog twee weken in Montanita blijven. In 2019 zijn er ook flinke protesten geweest en die duurde toen best lang en er waren op een gegeven moment voedseltekorten. Alhoewel eerst was afgekondigd dat de stakingen maar drie dagen zouden duren (daarom ben ik ook naar Ecuador gegaan), blijken de protesten langer aan te houden. Steeds meer toeristen zitten vast in de steden en BuZa heeft (eindelijk) het reisadvies aangepast. Dus wat nu? In Colombia zijn verkiezingen (kan voor onrust zorgen, maar hoeft niet) en dan zou ik acht weken gaan reizen door Colombia. Van veel mensen hoorde ik dat vijf weken prima is. Colombia gaat hem dus niet worden. Even naar wat vluchten gekeken en daar kwam Panama uitgerold. Na wat research heb ik besloten om een vlucht te boeken. Samen met Esmee en Jelmer heb ik zondag de bus om 04.30 uur gepakt naar Guayaguil (er rijden vanwege de stakingen nu twee bussen per dag) en heel de dag vertoefd op het vliegveld (van 08.00 tot 18.25 uur). Na een tussenstop in Bogota was ik om 01.00 uur eindelijk in Panama! Straks ga ik weer eens een free walking tour meepakken.

Adios!

Tom