Gevolgen van Corona in Nepal

Lieve, trouwe lezers,

Wat een week was het weer met veel gebeurtenissen. De landelijke examens zouden rond 20 maart beginnen in Nepal, maar vanwege het coronavirus zijn de examens al begonnen deze week. Dat betekent voor ons, de studenten, dat we twee weken eerder vakantie hebben. Net nu ik plannen heb gemaakt met de docenten en het idee had dat ik lekker bezig was op school, hebben we plots vakantie. Het is typisch Nepalees om plots de plannen te wijzigen. Doordat de examens eerder beginnen, wordt er in de klassen volop getraind voor de toetsen. Hierdoor kunnen we in de klassen vrij weinig doen, dus ik ben alvast begonnen met de opdrachten van de HAN. Het coronavirus heeft hier een grote impact. Woensdag werd ik net zoals de rest van de vrijwilligers en Nepalezen wakker met een berichtje van de overheid. In het berichtje stond dat je goed je handen moest wassen en op je gezondheid moest letten. Sindsdien worden er allemaal maatregelen genomen door de overheid. Door alle commotie hebben alle vrijwilligers van de stichting lessen gegeven over het virus. In de lessen ging het vooral om hoe je jezelf kan beschermen tegen het coronavirus en wat je moet doen als je denkt dat je het virus te pakken hebt. Hierdoor hebben we wel een beetje paniek weg kunnen halen bij het team en de leerlingen.

Afgelopen week heb ik ook twee feestdagen meegemaakt. Vrijdag nam ons gastgezin ons mee naar Bartabanda. Op dit feest wordt de zoon van een gezin volwassen. We zouden om 07.00 uur vertrekken, maar zoals ik uit eerdere ervaringen weet, nemen Nepalezen het niet zo nauw met de tijd. We vertrokken rond 08.00 uur…. Tijdens het feest zijn er allemaal rituelen. De zoon van het gezin wordt kaalgeschoren, behalve bij zijn kruin. Daarna neemt hij allemaal cadeaus aan en gaat hij in gesprek met zijn ouders en de priester. Uiteindelijk wordt er gegeten en dan mag je naar huis.
Na het feest zijn Joost en ik naar Lakeside gegaan om de vakantie met de rest van de groep in te luiden. ’s Avonds hebben we een erg leuke avond gehad in de kroeg met z’n allen, waardoor we zaterdag even een rustdag hadden. Zondag heb ik ook even een dagje voor mezelf gepakt. In m’n eentje ben ik een rondje gaan lopen door de buitenwijken van Pokhara. Leuk en mooi om een keer iets anders te zien dan Lakeside. Op een gegeven moment kwam een groepje Nepalezen mij tegemoet lopen, maar zodra ze mij zagen, deden ze hun hand voor hun mond. Nadat ik was gepasseerd ging de hand weer weg. Zouden westerlingen nu gezien worden als gevaar?

Gisteren was het Holi! Een kleurrijk feest, maar ook hier zat een kanttekening aan. Normaal zijn er allemaal podia in Lakeside en spelen er bandjes, maar dit jaar niet. Vanwege het coronavirus was alles afgelast, maar wij hebben ons eigen feestje gebouwd. De lokale kroegen hadden wel muziek, dus we hebben de hele middag met onze groep langs het meer Holi gevierd. Gelukkig zijn niet alle Nepalezen bang en stonden we alsnog met een grote groep locals en toeristen Holi te vieren. Het poeder wat de hele dag op je wordt gegooid krijg je niet uit je kleren, maar ook moeilijk van je huid. Na een aantal keren goed schrobben kon ik ‘schoon’ m’n bed in.

Vandaag heb ik nog lekker met de rest van de groep gechild. Een deel gaat nu op doorreis, maar aangezien papa over een aantal weken komt, kan ik nu niet mee. Ik ga de aankomende anderhalve week summerschool doen (de rest van de groep doet dat wanneer pap er is) en daarna nog op doorreis. Vanaf morgen ga ik op verschillende scholen aan de slag om materialen op te knappen. Het lijkt me erg leuk om te zien hoe de andere scholen zijn en om andere gastgezinnen te zien.

Namaste,

Tom