De botsauto, workshop en een sprong in het diepe

Afgelopen week heb ik weer veel beleefd, maar allereerst even een terugblik op vorig weekend. Op zaterdag heb ik met zes anderen scooters gehuurd en we zijn de bergen ingegaan. De wegen zijn afwisselend, de ene keer rijd je op zand en de andere keer op kiezels. Als er een auto of bus voorbij kwam, was het ook lekker stofhappen en ging ik langzamer rijden, want ik zag dan geen hand voor ogen. Zondagochtend (23 februari) ging de wekker om 04.30 uur, maar dat was achteraf zeker de moeite waard! We zijn naar een uitzichtpunt geweest en hebben de zonsopgang gezien. Die is hier heel bijzonder, want de eerste zonnestralen komen op de Himalaya en dat uitzicht is super vet.

Op school heb ik ook weer genoeg beleefd afgelopen week. Maandag gingen Joost, ik en de schoolopleiders van de HAN met de schoolbus mee, maar ik had het gevoel dat ik in de botsauto’s zat. De wegen zijn niet heel goed en we stuiterde lekker op en neer over de zandwegen. Gelukkig hadden we op de top van de berg een mooi uitzicht over ons dorp. Op school zelf ben ik ook steeds nuttiger bezig. Samen met de schoolopleiders hebben Joost en ik een workshop gegeven over het creëren van interactie in de klas. Waarom dit onderwerp? Nou, er wordt veel gewerkt met shout and repeat in de onderbouw en in de bovenbouw moeten leerlingen bijna de hele dag luisteren naar de docent. Tijdens de workshop hebben we eerst uitgelegd waarom interactie in de klas belangrijk is en hebben we vijf verschillende werkvormen geïntroduceerd. De docenten moesten vervolgens in groepjes van drie of vier een les voorbereiden en werden door mij, Joost en de schoolopleiders begeleid. Tijdens de workshop merkten we al snel dat de docenten echt geïnteresseerd waren, maar sommigen kon het helemaal niks schelen. De opleiders en Joost en ik hadden het idee om de dag na de workshop veel lessen te gaan observeren en docenten te begeleiden bij het creëren van interactie. Helaas ging ons plan niet door, want er was een staking. De reden voor staking vond ik bijzonder. Er schijnt een conservatieve partij te zijn in Nepal en alle leden van de partij zijn opgepakt, omdat ze volgens de politie bij criminele activiteiten zijn betrokken. De studentenpartij die is aangesloten bij de conservatieven heeft alle scholen in Nepal verzocht om te gaan staken, omdat de beschuldiging onterecht zou zijn. Wanneer scholen niet zouden gaan staken, was de kans aanwezig dat scholen of schoolbussen in de brand gestoken zouden worden. Vooral in steden was deze kans groot. Gelukkig zijn er voor ons nog genoeg plekken om te ontdekken in de omgeving. Samen met Stephan, Leonie (de HAN-opleiders) en Joost heb ik een flink stuk gewandeld. Na een mooie, regenachtige wandeling langs een rivier kwamen we uit in een dorpje. We hoorden muziek en gingen een klein kijkje nemen. Er was ondanks de staking ‘parentsday’ op een school. We liepen naar binnen en ook hier werden we weer als attractie behandeld. Er moesten gelijk vier mensen opstaan, zodat wij konden zitten. Ook afgelopen donderdag had ik weer een bijzondere ervaring met een local. Hij vroeg of Joost en ik thee wilden. We vonden het onbeleefd om de thee af te slaan en gingen met de man op het terras zitten. Hij stelde vragen over Nederland en vertelde dat hij ons beter vond dan de koning (ja Willy, ik neem je troon nog een keer over). Op het begin van de reis vond ik het leuk dat ik als attractie werd gezien, maar ben er langzamerhand wel een beetje klaar mee. Ik wil ook ‘normaal’ ergens achterin staan om te genieten van een optreden of betalen voor m’n thee. Waarschijnlijk moet ik er de aankomende maanden mee leren omgaan dat ik hier als ‘beter’ wordt gezien.

In het gastgezin mag ik steeds meer klusjes doen. Ik help met de afwas en soms snijd ik al wat voor onze maaltijden. Met het gezin krijgen Joost en ik leukere gesprekken over van alles en nog wat. Het gezin moest de eerste weken ook aan ons wennen, want wij zijn de eerste die voor vier maanden bij hun in huis verblijven als gast. We kregen afgelopen week ook nationaal eten en dat was zo smerig! We kregen dhaindo. Ik heb geen idee wat erin zat, maar aan mijn gezicht was af te lezen dat ik het niet te pruimen vond. Ik kreeg gelukkig gelijk rijst! Dat ze me daar nog eens blij mee zouden maken, had ik niet verwacht…

Het weekend was ook weer leuk met de groep. Zaterdag ben ik wezen paragliden en dat was echt mega vet! We hadden helder weer en dan is het uitzicht fantastisch. De rest van de middag heb ik met vijf anderen heerlijk aan het meer op het terras gezeten. Hier hebben we genoten van het sunneke en heerlijke versnaperingen. Ik merk ook dat ik die rust af en toe moet pakken, want er komen nog steeds veel indrukken binnen. Vandaag ging de wekker ook om 6.00 uur, want we gingen met alle vrijwilligers naar de universiteit. Een aantal studenten had een les voorbereid voor de Nepalese studenten. Het plan is om vaker naar de universiteit te gaan. Wat mij leuk lijkt aan de samenwerking is om workshops te geven aan elkaar, zodat we van elkaar leren hoe we leerlingen op de juiste manier kunnen onderwijzen. Ook heb ik vandaag een plan van aanpak gemaakt voor de komende drie weken. Ik heb nu het idee dat ik tot aan de vakantie genoeg kan doen om de school verder te helpen.

Oh, nog één dingetje: de leerlingen worden niet meer geslagen bij Joost en mij op school! We hebben een gesprek gehad met de directeur over het slaan en hij heeft vervolgens het team aangesproken. De stokken zijn verbrand, maar ik ben benieuwd hoe de docenten de leerlingen nu gaan corrigeren.

Ik ga zo weer lekker aan de dal bhat!

Namaste,

Tom