Cultuurshock
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
14 Februari 2020 | Nepal, Bagmara
Afgelopen zaterdag ben ik aangekomen in het gastgezin. Het gezin bestaat uit een moeder, zoon en dochter. We werden ontvangen met thee en zijn daarna een kijkje gaan nemen op de school waar ik tot en met mei aan de slag zal gaan. De communicatie met moeder verloopt stroef, want ze spreekt nauwelijks Engels. Gelukkig kom je met gebaren ook een heel eind. De eerste dag kwamen de buren en andere familieleden ook buurten, want die waren natuurlijk wel benieuwd wie er in hun dorp verblijven. De eerste dagen moest ik heel erg wennen in het gastgezin, want je mag niet zoveel doen en de gewoontes zijn heel anders. De vrouwen doen het huishouden en de mannen mogen eigenlijk niet zoveel doen. Ik heb welgeteld één keer aardappels mogen schillen en de groenten mogen snijden. In de ochtend en avond krijgen we hetzelfde eten: dal bhat. Dit is droge rijst met groenten en curry. Ook kreeg ik nog last van een cultuurshock. De familie nam ons mee naar een Hindoeïstisch feest en op het feest waren, denk ik, wel zo’n tweehonderd mensen. Uiteraard mocht ik gelijk een dansje wagen op de dansvloer. Erg leuk! Tevens heb ik het idee dat ik heilig ben, want mensen kwamen op het feest aan met eten en stonden op zodat ik op een stoel kon zitten.
Rond middernacht gebeurde er iets vreemds. Er stond een vrouw op en zij begon heel gek te bewegen en ze viel in het publiek. Ik dacht eerst dat het epilepsie was, maar schijnbaar was ze bezeten door één van de goden. Mensen worden bezeten door een god als er iemand op het feest dronken is en de mensen niet kunnen achterhalen wie het is. Later op de avond waren er ook twee mannen bezeten door een god en de mannen gingen op daken klimmen en gingen anderen vastpakken. Eén van de mannen ging ook een aap nadoen. Ik wist niet wat ik zag en heb een paar stappen achteruit gezet. Gelukkig ga ik me elke dag meer thuis voelen in het gastgezin, krijg ik steeds betere gesprekken en wen ik aan verschillende gewoontes.
Sinds een dag of twee loop ik ook een rondje door het dorp. Hierdoor kom ik ook in aanraking met de lokale bevolking en voer soms leuke gesprekken. Wanneer ze vragen wat ik in het dorp doe, komt de naam René, de oprichter van de Maya foundation, al snel naar boven. De lokale bevolking is erg vriendelijk en ze vinden het ook leuk om wat te gaan drinken. We hebben ook een leuke buurvrouw die elke dag even langskomt en ik ben ook een keer bij haar op de thee geweest.
Zondag 9 februari was m’n eerste schooldag. Hier werd ik vriendelijk ontvangen. De eerste dagen heb ik vooral geobserveerd en m’n ogen uitgekeken. Docenten zijn vooral informatie aan het zenden en de leerlingen doen vrij weinig. De lessen hebben ook geen hoge kwaliteit, want docenten maken de lessen niet betekenisvol en er zijn docenten die de les niet eens voorbereiden. Gisteren mocht ik het goede voorbeeld geven. Ik had een les Engels voorbereid en uitgevoerd. Ik had een doel opgesteld voor de leerlingen en zorgde ervoor dat ik veel interactie had met de studenten. De leerlingen waren erg enthousiast. In Nepal schijnt het normaal te zijn dat alle leerlingen door elkaar heen roepen en ook hier was ik op voorbereid. Van tevoren had ik benoemd dat de leerlingen hun hand op moesten steken als ze iets wilden vragen en dat deden ze netjes. Nu vragen jullie je natuurlijk af of het lesdoel behaald is: JA! De leerlingen konden allemaal een voorbeeld geven van de theorie die was behandeld en de leerlingen konden de theorie in eigen woorden uitleggen.
Vandaag heb ik met René gesproken en we hebben een plan van aanpak gemaakt. De eerste weken wil ik, samen met Joost, de docenten gaan begeleiden bij het opstellen van een doel en bij het ophalen van de voorkennis. Het uiteindelijke doel is om eind mei het directe instructiemodel te gaan implementeren in de school. Een grote uitdaging, maar we zetten elke keer kleine stapjes om dit doel te gaan bereiken.
Nu ga ik weer lekker genieten van de zon. We zijn weer met de hele groep in Pokhara en vanmiddag hebben we nog cultuurcursus (misschien wel goed na mijn shock van afgelopen week).
Fijn weekend alvast!
Namaste,
Tom
Rond middernacht gebeurde er iets vreemds. Er stond een vrouw op en zij begon heel gek te bewegen en ze viel in het publiek. Ik dacht eerst dat het epilepsie was, maar schijnbaar was ze bezeten door één van de goden. Mensen worden bezeten door een god als er iemand op het feest dronken is en de mensen niet kunnen achterhalen wie het is. Later op de avond waren er ook twee mannen bezeten door een god en de mannen gingen op daken klimmen en gingen anderen vastpakken. Eén van de mannen ging ook een aap nadoen. Ik wist niet wat ik zag en heb een paar stappen achteruit gezet. Gelukkig ga ik me elke dag meer thuis voelen in het gastgezin, krijg ik steeds betere gesprekken en wen ik aan verschillende gewoontes.
Sinds een dag of twee loop ik ook een rondje door het dorp. Hierdoor kom ik ook in aanraking met de lokale bevolking en voer soms leuke gesprekken. Wanneer ze vragen wat ik in het dorp doe, komt de naam René, de oprichter van de Maya foundation, al snel naar boven. De lokale bevolking is erg vriendelijk en ze vinden het ook leuk om wat te gaan drinken. We hebben ook een leuke buurvrouw die elke dag even langskomt en ik ben ook een keer bij haar op de thee geweest.
Zondag 9 februari was m’n eerste schooldag. Hier werd ik vriendelijk ontvangen. De eerste dagen heb ik vooral geobserveerd en m’n ogen uitgekeken. Docenten zijn vooral informatie aan het zenden en de leerlingen doen vrij weinig. De lessen hebben ook geen hoge kwaliteit, want docenten maken de lessen niet betekenisvol en er zijn docenten die de les niet eens voorbereiden. Gisteren mocht ik het goede voorbeeld geven. Ik had een les Engels voorbereid en uitgevoerd. Ik had een doel opgesteld voor de leerlingen en zorgde ervoor dat ik veel interactie had met de studenten. De leerlingen waren erg enthousiast. In Nepal schijnt het normaal te zijn dat alle leerlingen door elkaar heen roepen en ook hier was ik op voorbereid. Van tevoren had ik benoemd dat de leerlingen hun hand op moesten steken als ze iets wilden vragen en dat deden ze netjes. Nu vragen jullie je natuurlijk af of het lesdoel behaald is: JA! De leerlingen konden allemaal een voorbeeld geven van de theorie die was behandeld en de leerlingen konden de theorie in eigen woorden uitleggen.
Vandaag heb ik met René gesproken en we hebben een plan van aanpak gemaakt. De eerste weken wil ik, samen met Joost, de docenten gaan begeleiden bij het opstellen van een doel en bij het ophalen van de voorkennis. Het uiteindelijke doel is om eind mei het directe instructiemodel te gaan implementeren in de school. Een grote uitdaging, maar we zetten elke keer kleine stapjes om dit doel te gaan bereiken.
Nu ga ik weer lekker genieten van de zon. We zijn weer met de hele groep in Pokhara en vanmiddag hebben we nog cultuurcursus (misschien wel goed na mijn shock van afgelopen week).
Fijn weekend alvast!
Namaste,
Tom
-
14 Februari 2020 - 10:21
Helga:
Wat mooi verwoord Tom! En wat goed te lezen dat je het fijn hebt. Ik kijk uit naar je volgende verhaal. -
14 Februari 2020 - 11:07
Lottie Schoenmakers:
Mooi en goed verslag Tom. Fijn om te lezen.
Ben je alleen in het gastgezin? -
14 Februari 2020 - 11:24
Anita:
Wat heb je al veel beleefd in een korte tijd. -
14 Februari 2020 - 12:03
Truus:
Mooi verslag Tom: je schrijft over je ervaringen met de cultuur en je stage. Ik hoop dat je van alles wat je meemaakt, de leerwinst kunt blijven zien. -
14 Februari 2020 - 12:36
Kees-Jan:
Mooi verhaal en al meteen zoveel indrukken in het begin! Goed dat je voor alles openstaat en mee doet: op die manier zie en leer je het meest! Ben nu al nieuwsgierig naar je volgende blog.
Fijn weekend! -
14 Februari 2020 - 13:58
Joris:
Goed bezig, 'Sint' Tom! -
14 Februari 2020 - 14:17
Petra:
Wat een ervaringen Tom! Leuk om te lezen! -
14 Februari 2020 - 14:40
Gerda:
Leuk om het verslag te lezen over je cultuurschok. Fijn dat het goed gaat. Je hebt in een korte tijd al veel indrukken op gedaan. -
14 Februari 2020 - 19:09
Peter Theloesen:
Mooi verhaal Tom. Ik denk dat je veel mooie zaken daar kunt achterlaten. -
18 Februari 2020 - 16:16
Judit:
Dag Tom, wat leuk om te lezen wat je meemaakt en wat dat met je doet. Ervaringen die je nooit meer zult vergeten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
